Mistrzostwa Świata Taekwon-do ITF 2023 w Tampere za nami, nim zajmiemy się statystykami startu naszej reprezentacji oraz oceną aktualnego rankingu poszczególnych drużyn narodowych w trzech kategoriach wiekowych, wrócę do mojego poprzedniego artykułu opublikowanego na stronie PZTKD przed Championatem w Finlandii (2.09.2023). Zastanawiałem się w nim, kto z finalistów Mistrzostw Świata 2019, w Inzeli wytrwał w treningu i wystartuje, po czteroletniej przerwie, w Finlandii w 2023 roku. Zawody się odbyły, medale rozdano, więc teraz mogę napisać, kto z medalistów sprzed czterech lat potwierdził swoją światową pozycję sportową. Zaczynamy: w kategorii wagowej do 57 kg seniorów, brązowy medal zdobył Jonathan Barco, Argentyńczyk w Inzell był srebrnym medalistą w walkach do 50 kg juniorów. Wysoką formę potwierdził Magomed Naurdinov z Norwegii zdobywając tytuł Mistrza Świata w wadze do 75 kg, jest to jego drugi medal w kategorii walk seniorów, wcześniej był najlepszy w wadze do 70 kg. Wysoką pozycję w rankingach potwierdził Gianfranco Ciaciatore, wcześniej najlepszy w wadze do 75 kg juniorów, w Finlandii był trzeci w kategorii wagowej do 81 kg seniorów. Argentyńczyk oprócz walk, startował w układach kategorii III Dan, powtórzył wynik sprzed czterech lat i stanął na najniższym stopniu podium, tym razem w kategorii seniorskiej III Dan. Kolejny zawodnik z Argentyny, junior z Inzell, Gonzalo Donde nalepszy w wadze do 75 kg w 2019 roku, teraz zdobył brązowy medal w wadze powyżej 87 kg seniorów. Przejdźmy do konkurencji technicznych, w testach siły niespodzianką było srebro juniora z Inzell, Dino Mujanovica ze Szwecji. Dino na Mistrzostwach Świata w Tampere, zdobył dwa medale, srebrny w testach siły, oraz stanął na najwyższym stopniu podium w wadze plus 87 kg. Podobnie jak Szwed, swoją przynależność do światowej elity Taekwon-do, potwierdził nasz reprezentant, Mateusz Mróz. Mateusz był mistrzem w technikach specjalnych w 2019 roku, a w 2023 zdobył srebro w walkach w kategorii wagowej plus 87 kg.
Teraz popatrzmy jak się spisały panie. Złota medalistka w kategorii juniorów w wadze do 45 kg, Tyra Barada ze Słowenii, została mistrzynią w wadze do 50 kg seniorek. Jej przeciwniczka z Inzell, Smith Taylor z Walii, również powtórzyła wynik z 2019 i została Wicemistrzynią Świata w wadze do 50 kg seniorek. Podobnie w wadze do 55 kg, Ciara Fitzimons, powtórzyła sukces z kategorii juniorskiej i została najlepszą zawodniczką w wadze do 55 kg seniorek. Ursa Terin ze Słowenii, zmieniła kategorie seniorską 75 kg na wagę do 70 kg. A przy okazji zamieniła srebrny medal w wyższej wadze zdobyty w 2019 roku na złoty w kategorii do 70 kg w Tampere. Złoty medal w wadze do 75 kg, obroniła Helene Semb z Norwegii. Sporą skuteczność miały zawodniczki startujące w konkurencji układów. Reprezentantka naszego kraju, Alicja Slian, która po zmianie kategorii wiekowej, powtórzyła sukces sprzed czterech lat i zameldował się w finale, tym razem kategorii seniorek I Dan. Ala zdobyła srebro i należą się jej wielkie brawa dla tak wysokiej skuteczności w utrzymaniu poziomu sportowego. Hole Ann Linnea z Norwegii potwierdziła mistrzowskie umiejętności techniczne, srebrny medal w kategorii I Dan z 2019 roku, zamieniła na złoty krążek w kategorii II Dan w Finalandii w 2023. Kolejną zawodniczką, która po zmianie grupy wiekowej pokazała, że jest w mistrzowskiej formie, była Mira Sjovall z Finlandii, zawodniczka gospodarzy Mistrzostw 2023 roku, zdobyła złoty medal w układach III Dan seniorek. Mira w Inzell była najlepsza wśród juniorek w układach II Dan, zdobycie przez reprezentantkę Finlandii dwóch medali Championatu Świata, to jest niezły wyczyn. Testy siły seniorek wygrała Kayla Walton z Nowej Zelandii, zawodniczka z Kraju Długiej Białej Chmury jak mówią Maorysi, zamieniła srebrny medal z 2019 roku na złoty krążek w Tampere. Patrząc na powyższe wyniki, można przypuszczać, że po kolejnej edycji Mistrzostw Świata w 2025 roku, znajdą się sportowcy, którzy spełnią wymogi i zdobędą tytuł Wybitnego Zawodnika i znajdą się w Sali Sławy ITF.
Wyniki medalowe naszej reprezentacji wszyscy znają, więc postanowiłem pokazać w formie graficznej wszystkie miejsca jakie zajęli nasi zawodnicy w poszczególnych grupach wiekowych. Prezentacje obejmują wyniki Mistrzostw Świata 2023 i 2019, oraz tablica porównawcza obu imprez mistrzowskich.
Krótko komentując materiał graficzny, proszę zwrócić uwagę na różnice pomiędzy obu imprezami w wynikach dotyczących miejsc tuż przed strefą medalowa. Wyraźny wzrost liczby miejsc 4 i 5-8 w 2023 roku.
Generalna klasyfikacja państw, gdyby była łączna w trzech grupach wiekowych zapewniłaby zwycięstwo Rumunii z 12 medalami złotymi, potem Argentyna z 10 złotymi i Irlandia z tym samym dorobkiem, ale mniejsza liczbą srebrnych medali. Kolejna ciekawostka, w kategorii seniorów Argentyna zajęła szóste miejsce w generalnej klasyfikacji zdobywając łącznie 24 medale (2/6/16), gdzie zwyciężyła Norwegia z dorobkiem 15 medali, druga Irlandia 11 medali, pozostałe drużyny Rumunia i Finlandia to 8 medali. Słowenia wyprzedziła Argentyńczyków wynikiem łącznym 3 złote i 1 srebrny medal. Na pocieszenie biało-niebiescy wygrali generalną klasyfikację juniorów zdobywając łącznie 19 krążków (7/2/10). Wysoką skuteczność w liczbie miejsc na podium miała reprezentacja Rumunii, nasi europejscy rywale w grupie juniora dekorowani byli 17 razy. W debiutującej kategorii wiekowej potomkowie Vlada Draculi wygrali klasyfikację generalną zdobywają łącznie 19 medali (6/5/8), dystansują swoim wynikiem konkurencję, bo drugie miejsce na podium zajęła Ukraina z dorobkiem 13 medali (5/3/5), trzeci był Uzbekistan 12 (3/5/4). Następni w kolejce medale mogli policzyć na palcach jednej ręki. Wyjątek stanowi Argentyna, która z dorobkiem 12 medali (1/2/9) zajęła dopiero szóste miejsce. Kończąc wątek klasyfikacji generalnej, można by wysnuć wniosek, że następne imprezy Mistrzowskie odbędą się pod dyktando tych państw, które odnotowały dobre rezultaty w klasyfikacji juniorów czy kadetów. Ale to jest jeden czynnik, który świadczy o potencjale sportowym. Trzeba brać pod uwagę wiele elementów, które mogą wpłynąć na końcowy obraz rywalizacji za dwa czy cztery lata. Przed nami rok 2024 z Mistrzostwami Europy w Lublinie i Pucharem Świata w Argentynie. Nim się trenerzy i zawodnicy obejrzą rozpoczną przygotowania do MŚ 2025 w Chorwacji.
Tekts i tabele: Waldemar Dolecki
Artykuły powiązane:
Mistrzostwa Świata Taekwon-do 2023 - trzy w jednym
Nasi reprezentanci na Mistrzostwa Świata Taekwon-Do w Tampere, Finlandia - 2023