Powstanie i rozwój Taekwon-Do są ściśle związane z życiem i działalnością jednej osoby — Choi Hong Hi. Urodził się on 9 listopada 1918 r. w Ha Dae w Korei. W wieku 12 lat rozpoczął naukę koreańskiej sztuki walki Tae Kyon u jednego z najznamienitszych mistrzów Han Il Dong i kontynuował ją przez 7 lat. Jako dziewiętnastolatek wyjechał do Kyoto w Japonii w celu kontynuowania nauki początkowo w szkole średniej, a następnie na uniwersytecie. Równocześnie rozpoczął studiowanie japońskiego karate. Wraz z wybuchem II Wojny Światowej został wcielony do armii japońskiej i wysłany na placówkę do Korei. Po przyjeździe zorganizował ruch niepodległościowy za co został skazany na 7 lat więzienia. W więzieniu dla zabicia nudy i utrzymania sprawności fizycznej samotnie ćwiczył w celi. W tym czasie, aż do momentu odzyskania niepodległości doskonalił swe umiejętności w sztuce walki wręcz. Po wyzwoleniu w sierpniu 1945 r. został wcielony do armii koreańskiej, gdzie zaczął robić karierę wojskową i jednocześnie nauczać sztuki walki. Już w 1951 roku został generałem brygady, a rok później szefem sztabu.
W 1953 roku wydał swoją pierwszą książkę na temat służby wywiadowczej. W 1954 roku po raz pierwszy techniki Tae Kyon i japońskiego Karate przekształcił w nowy styl walki oparty na zupełnie innych założeniach. Wykorzystując pozycję społeczną powołał zespół ekspertów, z pomocą których sprawdzał słuszność założeń pod względem skuteczności, biomechaniki, anatomii i fizjologii. W 1955 r. opracowaną przez siebie sztukę walki nazwał Taekwon-Do. Doprowadził do wcielenia Taekwon-Do jako obowiązkowego szkolenia w armii koreańskiej, szkołach średnich i wyższych, a najlepszych instruktorów wysłał do zaprzyjaźnionych państw. Przemyślana polityka rozwoju dyscypliny oraz uznanie jej za sport narodowy Korei przez władze państwa i co za tym idzie, znaczne nakłady finansowe na jej rozwój i promocję spowodowała, że w krótkim czasie Taekwon-Do było uprawiane przez kilka milionów adeptów. W 1959 roku zorganizował specjalną grupę pokazową składającą się z najlepszych posiadaczy czarnych pasów (stopni mistrzowskich), z którymi odbył podróż po krajach Dalekiego Wschodu, która odniosła sukces.
W odwiedzonych krajach powstały szkoły i kluby Taekwon-Do, a instruktorami zostali Koreańczycy z tak zwanej pierwszej linii. W tym samym roku powstał Koreański Związek Taekwon-Do, a jego pierwszym prezydentem został Gen. Choi Hong Hi. Już 22 marca 1966 r. dzięki przemyślanej i konstruktywnej polityce generała została utworzona Międzynarodowa Federacja Taekwon-Do (International Taekwon-Do Federation), a jej członkami założycielami były związki narodowe następujących państw:Wietnamu, Malezji, Singapuru, Federalnej Republiki Niemiec, Stanów Zjednoczonych, Turcji, Włoch, Egiptu i Korei.
W 1972 r. siedziba Międzynarodowej Federacji Taekwon-Do została przeniesiona do Toronto w Kanadzie za jednomyślną zgodą związków członkowskich, tym samym ITF stracił poparcie rządu koreańskiego i wzbudził jego niezadowolenie. W wyniku utraty kontroli przez Koreę nad ITF-em został zreorganizowany Koreański Związek Taekwon-Do i przemianowany na Światową Federację Taekwon-Do (World Taekwon-Do Federation). Opierając się w pracy szkoleniowej na egzystujących dotąd w cieniu Taekwon-Do przedstawicielach odmian karate, zmieniono regulaminy sportowe, nazewnictwo, układy formalne powracając do odrzuconych przez ITF wzorców. Prezydentem nowej organizacji została osobistość związana z kolejnymi rządami Korei Południowej, multimilioner Un Yong Kim. WTF od początku swego istnienia za jeden z głównych celów postawił sobie zniszczenie ITF-u wszelkimi dostępnymi środkami, poprzez działania finansowe, organizacyjne, propagandowe i inne. Dla ITF-u był to bardzo trudny okres. Mimo wszystkich przeciwności Generał Choi organizował kolejne grupy pokazowe propagując idee oryginalnego Taekwon-Do. Swoją działalność koncentrował na Europie (również Wschodniej:Polska, Węgry, Jugosławia) i państwach Trzeciego Świata. Już dwa lata później doprowadził do zorganizowania i Mistrzostw Świata Seniorów w Montrealu w Kanadzie.
W czerwcu 1979 r. W Oslo w Norwegii została założona Europejska Federacja Taekwon-Do. W 1980 r. ITF podpisał umowę o współpracy z KRL-D. Nawiązanie kontaktów z Koreą Północną otworzyło przed organizacją nowe możliwości. Gen. Choi Hong Hi pozyskał nowe zastępy instruktorów o bardzo wysokim poziomie technicznym, przy czym bardzo dyspozycyjnych i stosunkowo tanich. Organizacja otrzymała także pomoc finansową. Działania takie spowodowały dynamiczny rozwój Taekwon-Do w pozostałych państwach Bloku Wschodniego i Trzeciego Świata.
W grudniu 1985 r. z przyczyn organizacyjnych siedziba została ponownie przeniesiona, tym razem do Wiednia w Austrii. Przeniesienie jej do Europy zdecydowanie przyczyniło się do lepszego zarządzania, a także współpracy z poszczególnymi związkami narodowymi. Obecnie Międzynarodowa Federacja Taekwon-Do zrzesza 112 związków narodowych i stale wzmacnia swoje struktury organizacyjne i szkoleniowe. Regularnie rozgrywa Mistrzostwa Świata Seniorów (w roku bieżącym w Rosji odbędą się X-te) oraz Mistrzostwa Świata Juniorów (w roku 1998 w Indii odbędą się V-te). Rozgrywane są też co roku Mistrzostwa Kontynentalne, turnieje międzynarodowe oraz różnego rodzaju turnieje otwarte.
Ukazało się już V-te wydanie 15-tomowej Encyklopedii Taekwon-Do autorstwa Gen. Choi Hong Hi. Twórca Taekwon-Do nadal przeprowadza międzynarodowe seminaria szkoleniowe dla kadry trenersko-instruktorskiej. Ogólną liczbę trenujących Taekwon-Do na całym świecie szacuje się na ok. 20 milionów osób.
fragment pracy magisterskiej Anety Kołodziej